چرا جهان از کرونا میترسد؟
احتمالا آنقدر این روزها درگیر حواشی بحران کرونا شدهایم که فراموش کردهایم میتوانیم ذات بحران بودن این شرایط را به چالش بکشیم. هیچ بیماری خوب نیست، و مرگ هیچ انسانی قابل قبول نیست این یک واقعیت انکار ناپذیر است اما بیایید بیطرفانه به موقعیت نگاه کنیم واقعا چرا کرونا به بحرانی به این بزرگی تبدیل شده است؟
هر ساله 9 میلیون انسان در اثر گرسنگی جان خود را از دست میدهند. و در سال 2018 از هر 10 نفر 1 نفر هر شب گرسنه سر به بالین میگذارد. این آمار وحشتناک در مقایسه با آمار صدمات ویروس کرونا یک پیام واضح دارد. اگر جهان امروز از کرونا ترسیده است، حتما دلیلی فراتر از جان انسانها وجود دارد. براستی مشکل کرونا چیست که بازارهای جهانی سقوط کردهاند خیابانها خلوت شده است. قیمت نفت نصف شده، و 6 تریلیون دلار بسته حمایتی فقط در آمریکا تصویب شدهاست.
دلایل زیادی برای ترس جهان از کرونا میتوان برشمرد یکی از آنان قطعا نبود درمان قطعی و عدم فهم کرونا از طبقات اجتماعی-اقتصادی است از پرنس بریتانیای کبیر تا زباله گرد های تهران تفاوتی برای کرونای عادل وجود ندارد. حال آنکه خطری مانند سوء تغذیه و گرسنگی یک مشکل کاملا طبقاتی هستند
اما درست که نگاه کنیم بازهم جهان نباید از مرگ چند ثروتمند به این اندازه میترسید. پس جهان از چه چیزی به این اندازه ترسیده است؟ به نظرما جواب یک کلمه است “قرنطینه” ما در یک جهان مصرف گرا زندگی میکنیم و قرنطینه تمام آرمان های این جهان را هدف گرفته است. این روزها کسی بیرون نمیرود پس نیازی به ماشین ندارد تا اینجا دو صنعت خودرو سازی و بیمه درگیر شده اند اگر کسی ماشین نداشته باشد بنزینی هم سوزانده نمیشود، پس پالایشگاه ها هم تعطیل میشوند و دکل های استخراج نفت … انسانی که بیرون نرود رستورانها را استفاده نمیکند سینما ها را تعطیل میکند. و هواپیماها را زمینگیر میکند. به طور خلاصه در یک جمله انسانی که مصرف نکند به درد این جهان نمیخورد.
مصرف مهمترین وظیفه انسان در بازار جهانی است. جایی که بیش از 50 درصد امریکایی ها بیشتر از درآمدشان هزینه میکنند پس اگر بیماری یا هرچیز دیگری بتواند مصرف را به طور گسترده مورد هدف قرار دهد مانند کرونا قطعا جهان از او خواهد ترسید و این نظام هوشمند سرمایه داری که برترین نظام های مالی جهان را با قدرت و شکوه فراگرفته برای نابودی آن بیماری و درواقع نابودی قرنطینه یا هر عامل دیگری که از میزان مصرف آدمی بکاهد هرکاری انجام خواهد داد.