سال نو مبارک
اولین چالش سال جدید این است که انتخاب کنیم اول سال نو را تبریک بگوییم یا اتمام سال 98 را جشن بگیریم؟
احتمالا همه میدانیم صرفا قرار گیری زمین در یک نقطهی تکراری برای میلیون ها سال عایدی خاصی برای زندگی افراد این کره ندارد. اما به نظر میرسد آن چیزی که معنای زندگی را در ثانیه تحویل سال شمسی تغییر میدهد در واقع نوع نگاه ما، آدمیان، و به طور خاص ایرانیان به این لحظه است.
سال 1399 شمسی هماکنون میراثدار یک کشور بحرانی ، و یک ملت بحرانزده است که در این حال تغییر سال هم خیلی به تغییر وضعیت کشور و ملت کمکی نمیکند. و به نظر میرسد آنچه در سال آینده شاهدش خواهیم بود. قرار نیست وضعیت روانی بهتری از سال گذشته برایمان به ارمغان بیاورد.
انسان میتواند ساعتها حرف های زیبا و امیدوار کننده بزند. اما کم فروشی است به خودمان، جامعهمان و آیندگانمان اگر حقیقت را هرچند تلخ و دردناک نگوییم. حقیقت آن است علاوه بر تمام مشکلات شدید اقتصادی در سال آینده که با متغییر های کنونی اقتصادی اجتناب ناپذیر هستند، ما با یک بحران عمیق تر هم دست و پنجه نرم خواهیم کرد، بحران معنا.
به راستی نوروز بدون وجود حال و هوا و رسوماتش چیزی فارق از شروع یک فصل جدید آن هم در یک روز از پیش قرار داد شده نیست. و این بحران معنا با وجود کرونا این مهمان ناخواندهای که احتمال خیلی بالایی داشت هیچوقت به کشور ما سرنزند اگر خودمان وارداتش نمیکردیم. قرار است به بقیه شئون زندگی ما هم پر قدرت وارد شود.
جاییکه احتمالا ماه مبارک رمضان و یا حتی اعیاد قبل از آن به یک سری نوشته در تقویم تبدیل خواهند شد، و معنای خود را از دست خواهند داد. دانشگاه ، سال تحصیلی و تعطیلات تابستان( که احتمالا دیگر تعطیل نخواهند بود) و به طور کلی معنای همه چیز به بقا و یا فنای کرونا بستگی دارد.
خارج از معنای ایام سخت میتوان به زندگی قبل از مرگ عزیزانمان در اثر این ویروس بازگشت.( حتی شاید اصلا نتوان )و در این شرایط سخت ترین مشکل این است، که هیچکاری از دست انسان برنمیآید مگر کاری نکردن! مگر جایی نرفتن! مگر زندهماندن و طعم زندگی را نچشیدن.
سرآخر پیام تحلیلگر برای سال نو این است. دل به شانس و کادر درمان و دولت بحران زده بستن بازی با حیات ارزشمندتان است. امسال را در خانه بمانید بعدها شاید فرزندانمان انتقام ما را از روز های سخت با شاد بودن با صلح و آرامش پس بگیرند.